Newsy

KRZYK - klasyka gatunku horrorów powraca na ekrany!

Film "Krzyk" z 1996 roku to już klasyk z gatunku horrorów - kto nie widział z całą pewnością kojarzy postać w czarnej pelerynie z białą maską wzorowaną na twarzy postaci na obrazie Krzyk Muncha.

Tytuł ten stał się na tyle kultowym, że doczekał się trzech kontynuacji a także został sparodiowany w komedii Keenena Ivory’ego Wayansa "Straszny film".

Mamy dla fanów świetną wiadomość - "Krzyk" powraca już w piątek na ekrany naszego kina w najnowszej kreacji Matta Bettinelli-Olpin i Tylera Gilletta (twórców "Zabawa w pochowanego" i "Diabelskie nasienie").

Reguły są takie same:

Nie odbieraj telefonu!
Nie otwieraj drzwi!
Nie próbuj się ukryć!
Przede wszystkim, nie krzycz!

Tytuł ten planujemy wyświetlać jedynie przez tydzień, zachęcamy Was więc do szybkiego wpadnięcia na chwilę grozy i czarnego humoru do Atlantica!

Opis filmu:

Dwadzieścia pięć lat po serii brutalnych zdarzeń, które wstrząsnęły mieszkańcami Woodsboro, kolejny zabójca nakłada otoczoną złą legendą maskę Ghostface. Mnożą się okrutne ataki na grupę nastolatków. Tajemnice z mrocznej przeszłości miasta zostają wskrzeszone. Neve Campbell (Sidney Prescott), Courteney Cox (Gale Riley) i David Arquette (Dewey Riley) jeszcze raz obejmują swe ikoniczne role w „Krzyku”, obok Melissy Barrery, Masona Goodinga, Jenny Ortegi, Jacka Quaida i Marley Shelton.

Prawdziwa groza i seryjny morderca

Słynna seria filmów grozy, w reżyserii Wesa Cravena, miała początkowo być trylogią, na którą złożyły się filmy z lat 1996, 1997 i 2000. Cykl, w powszechnej opinii krytyki i widzów, na nowo zdefiniował podgatunek „slasher” (z angielskiego: slash), czyli opowieści, w której większość bohaterów, często bardzo młodych, ginie w przerażających okolicznościach z ręki psychopaty, albo też demona o ponadludzkich właściwościach. Jednak w 2011 roku Wes Craven, uważany za odnowiciela kina grozy i twórca innego wielkiego przeboju – „Koszmaru z ulicy Wiązów”, połączył ponownie swe siły ze scenarzystą Kevinem Williamsonem, by opowiedzieć o tajemniczym zabójcy w halloweenowej masce, ukazującej twarz wykrzywioną grymasem, a inspirowanej obrazem norweskiego malarza Edvarda Muncha „Krzyk” z 1893 roku.

Pierwszy „Krzyk”, na którego kształt wpływ miał kultowy „Halloween” (1978) Johna Carpentera, był najbardziej kasowym filmem na rynku amerykańskim w 1996 roku. Sukces wziął się zarówno z mistrzostwa Wesa Cravena w budowaniu napięcia (złowrogie sceny z dzwoniącym telefonem), jak i specyficznego poczucia humoru, przejawiającego się zwłaszcza w inteligentnej grze z regułami gatunkowymi „slashera”. Ironia na granicy zgrywy i prawdziwa groza połączyły się w trylogii „Krzyk” w idealnych proporcjach. Taka była opinia sporej części krytyki, a zwłaszcza armii zaprzysięgłych fanów.

Dodać należy, że scenarzystę „Krzyku” i twórcę głównych postaci serii, Kevina Williamsona, zainspirowały prawdziwe wydarzenia z Gainesville (Floryda) z 1990 roku. Seryjny morderca Danny Rolling, który zabijał młode kobiety w domach położonych blisko lasu, został skazany na śmierć i stracony w 2006 roku. Przedtem przyznał się także do morderstw dokonanych w 1989 w Shreveport (Luizjana). Williamson przeżył traumę po obejrzeniu w 1994 roku dokumentu o zbrodniach Rollinga. W 1998 opowiedział w CNN o tym, jak bardzo się bał, gdy zastał otwarte okno w domu. Zadzwonił do przyjaciela, który jednak potraktował jego strach humorystycznie. Przerażony Williamson uzbroił się w nóż kuchenny, a potem zaglądał nawet pod łóżka, sprawdzając, czy nie kryje się tam tajemniczy napastnik. O trzeciej czy czwartej nad ranem, po bezsennej nocy, zaczął pisać otwierającą scenę „Krzyku”.

Reżyser czterech kolejnych odsłon serii, urodzony w 1939 Wes Craven, zadebiutował w 1972 roku filmem „Ostatni dom po lewej stronie” (był jego scenarzystą, reżyserem i montażystą). Już wówczas dał się poznać jako twórca nowych standardów krwawego kina grozy. Jego „Koszmar z ulicy Wiązów” (1984) stał się początkiem kultowego cyklu.

Pierwsza część „Krzyku” zdobyła w 1996 nagrodę MTV w kategorii Najlepszy film. Dwie pierwsze części serii zarobiły w USA ponad 204 mln dolarów. Reżyser był także erudytą. – Lubię opisywać lęki obecne w naszej kulturze. Uważam, że konfrontacja z naszym strachem nas wzmacnia – mówił. – Wierzę w kino jako formę sztuki, potrafiącą doskonale opisywać strach, ale i radość.

KUP BILET I NIE STÓJ W KOLEJCE