BOGDAN JANKOWSKI – Góry dalekie i bliskie (prezentacja pośmiertna)
Zachowana prelekcja jest owocem kilkudziesięciu lat działalności górskiej autora oraz dwudziestu lat szukania okazji do jej nagrania. Potem została tylko praca nad jej zmontowaniem, co uczyniła rodzina już po śmierci autora. Teraz oddajmy głos Bogdanowi: „Szanowni Państwo, Drodzy Przyjaciele, mam przyjemność opowiedzieć Państwu o moich górach. Nie o górach w ogóle, ale właśnie o moich górach. Górach, w których miałem szczęście być, które zapisały się w mojej pamięci, które starałem się zapisać na zdjęciach, a czasem na taśmie magnetofonowej. Opowiem o górach wielkich i dalekich, ale też o górach małych i bliskich. Bliskich w sensie fizycznym, mentalnie również bliskich, bliskich sercu. Będę starał się pokazać te góry widziane z mojego subiektywnego punktu widzenia. Będę starał się podzielić z Państwem moim podejściem do gór, moim przekonaniem, że góry to owszem himalajskie olbrzymy, ale również mały, lśniący miką kamyk znaleziony na lodowcu, że góry to monstrualna lawina, ale też pojedyncza gwiazdka śniegu, która siadła na ciemnym rękawie kurtki, nie chce się stopić i pozwala się obserwować kiedy stoimy zimą na stanowisku asekuracyjnym przez godzinę, a czasem dwie, że góry to legendarny Yeti i jego ślady, ale też boża krówka na źdźble trawy w Sokolikach, że góry to także dzwonki jaków idących w karawanie, skrzypienie młynka modlitewnego w Thyangboche...”

LESZEK CICHY – o książce „Trzy bieguny”