czas trwania: 97min
reżyseria: Anna Jadowska
produkcja: 2022, Polska, Szwecja, Francja

Kobieta na dachu” to poruszający film stworzony przez kobiety, w tym reżyserkę i scenarzystkę Annę Jadowską, opowiadający historię sześćdziesięcioletniej położnej Miry, która nieoczekiwanie dokonuje napadu na bank (w roli głównej Dorota Pomykała). Polska produkcja została doceniona przez krytyków i nagrodzona na założonym przez Roberta De Niro Tribeca Film Festival oraz podczas ostatniej edycji Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.

Anna Jadowska stworzyła znakomity film - druzgocący, osobisty, pełen nadziei i zajmującej rozrywki, zawierający kilka niezapomnianych, dramatycznych scen. To bez wątpienia prawdziwy tour de force Doroty Pomykały, która jest obecna prawie w każdej scenie. Autentycznie żyje i oddycha postacią Miry.

-Paul Struthers, dyrektor programowy Tribeca Film Festival

Złożony portret postaci opowiedziany z niezwykłym realizmem.

-Hilary Lewis, The Hollywood Reporter

Scenarzystka-reżyserka Anna Jadowska zrobiła coś wspaniałego.

-Sarah Manvel, Critic's Notebook

czas trwania: 107min
reżyseria: Jacek Lusiński
produkcja: 2022, Polska

Najnowszy film producentów „Ostatniej Rodziny”, „Carte Blanche” i nominowanego do Oscara hitu „Boże Ciało”!

„Śubuk” to trafiająca prosto w serce, wypełniona emocjami, optymizmem i czułym humorem opowieść o kobiecej sile, radości życia, odmiennym postrzeganiu świata i ukrytym potencjale, który drzemie w każdym z nas.

Rok 1989. Młoda dziewczyna, Maryśka zachodzi w ciążę ze starszym od niej milicjantem Darkiem. Mężczyzna nie chce dziecka i zmusza kobietę do aborcji. Mimo kiepskiej sytuacji materialnej i ambitnych planów życiowych Maryśka decyduje się urodzić, a Darek usuwa się z jej życia. Wkrótce potem na świat przychodzi jej syn, w którego wychowaniu wspiera ją starsza siostra, Marta. Bardzo szybko okazuje się, że chłopiec mocno różni się od rówieśników: jest dziwnie wycofany, zamknięty w sobie, a jedyne wypowiadane przez niego słowo to „śubuk”. Mijają kolejne lata, syn Maryśki zostaje wyrzucony z przedszkola, a po jakimś czasie pojawia się diagnoza lekarzy: chłopiec ma autyzm. Maryśka początkowo nie wie, jak odnaleźć się w tej sytuacji, a w Polsce lat 90. nikt nie rozumie tego zaburzenia. Kobieta ma przeciwko sobie również zawziętego sąsiada Feliksa, który – słysząc krzyki dziecka w mieszkaniu – donosi na policję, że ta znęca się nad synem. Maryśka jednak nie poddaje się i postanawia dowiedzieć się jak najwięcej o autyzmie oraz zrobić wszystko, aby jej syn mógł podjąć normalną edukację. Wie bowiem, że chłopiec jest ponadprzeciętnie inteligentny, ale wymaga więcej uwagi i cierpliwości od otoczenia. Rzucając wyzwanie służbie zdrowia i polskiemu systemowi oświaty, Maryśka odnajduje inne matki w podobnej sytuacji, ignorowane przez system. Od tej pory kobieta nie cofnie się przed niczym, aby osiągnąć swój cel oraz zapewnić swojemu synowi społeczną akceptację i zrozumienie.