Trudno jest dzisiaj opowiadać o Ukrainie sprzed rosyjskiej agresji., ale bardzo chcemy pokazać Ukrainę taką jaką ją zapamiętaliśmy.

Kilkukrotnie byliśmy w tym kraju jako turyści, ostatnio na jesieni zeszłego roku.

Inspiracją do pierwszego  wyjazdu były rodzinne opowieści o życiu i ucieczce z Wołynia w lipcu 1943 roku. Kolejnym impulsem był film  dokumentalny „Dybuk”, opowiadający o corocznej pielgrzymce 30 tysięcy ortodoksyjnych chasydów z całego świata do małego ukraińskiego miasta Humań, z okazji żydowskiego Nowego Roku. Zapragnęliśmy to zobaczyć i sfotografować.

Nasz program cały czas się rozrastał, uwzględniając  niesamowitą ilość zabytków o polskich korzeniach i historii.

Dodaliśmy bardzo ciekawy trekking po karpackim paśmie Czarnohory oraz odwiedziny Huculszczyzny, gdzie niespodziewanie zostaliśmy zaproszeni na autentyczne huculskie wesele. Takie rzeczy tylko na Ukrainie.

Zdecydowaliśmy się również zobaczyć niektóre „pamiątki” po sowieckich czasach Ukrainy. Przede wszystkim Czarnobyl - miejsce tragicznego wybuchu w elektrowni atomowej oraz jedyną na świecie dostępną, bazę strategicznych międzykontynentalnych rakiet z głowicami atomowymi.

Ostania wizyta to były ukraińskie  Bieszczady ze słynna połoniną Borzawa.

Każdy pobyt obfitował w spotkania ze wspaniałymi ludźmi. A to co bardzo nas zaskoczyło, to to że hasło „jesteśmy z Polski” otwierało naprawdę  wszystkie drzwi.