Wybrane festiwale i nagrody / Selected festivals and awards: 2020 – Hot Docs Toronto / Hot Docs Toronto, 2020 – IDFA, Amsterdam / IDFA Amsterdam,  2020 – DOC NYC, Nowy Jork / DOC NYC New York, 2020 – MFF Chicago / Chicago IFF, 2020 – FF FICVIÑA, Viña del Mar: Specjalne Wyróżnienie Jury w Sekcji Filmów Dokumentalnych / FICVIÑA FF, Viña del Mar: Jury Special Mention – Documentary Competition, 2020 – MFF Guadalahara /Guadalajara IFF, 2020 – FF LGBT, Lublana / LGBT FF: Ljubljana, 2020 – DocPoint Hel-sinki / DocPoint Helsinki

Szesnastoletni Ñoño żyje w spokojnym miasteczku na meksykańskiej prowincji. Lubi prowa-dzić zajęcia sportowo-taneczne dla miejscowych dzieciaków i zdaje się być radosnym nasto-latkiem. Jednak o zachodzie słońca wymyka się nad wodę, gdzie nakłada makijaż i przymierza sukienki… Na jego twarzy maluje się wtedy autentyczne szczęście – w końcu może być sobą. Ñoño od dłuższego czasu szykuje się do ujawnienia rodzicom swojej tajemnicy – nie chce już dłużej się ukrywać. W miejscu, w którym żyje kulturowe role płciowe są jasno określone, więc takie wyznanie wymaga wyjątkowej odwagi. Tymczasem podekscytowani mieszkańcy miasteczka szykują się do lokalnego festynu. Podczas wiejskiej potańcówki dochodzi dojdzie do tragedii…  „Jeszcze nie dziś” to drugi pełnometrażowy film wyreżyserowany przez urodzonego w Mek-syku Bruna Santamaríę , który do tej pory pracował głównie jako operator, czego dowodem są przepiękne, klimatyczne zdjęcia w filmie. Santamaría przygląda się też swojemu bohaterowie z niezwykłą czułością i empatią, sprawiając że z Ñoño bije naturalność i spontaniczność. Udało mu się uchwycić najdrobniejsze, intymne gesty, które mówią o tolerancji oraz społecznych zachowaniach i relacjach znacznie więcej niż jakiekolwiek słowa.

El Roblito is a small town of a few hundred inhabitants in Mexico, surrounded by mangroves where life seems to go its own way rhythm. Ñoño, a 16-year-old teenager stands out from the group with which he spends his time, the children of the community. He does choreography, organizes activities and seems to be one of them. However, what the young man most yearns for throughout the day is being able to go to his secret place, where, at least for a few minutes, away from the eyes of other people, he manages to see himself according to his most intimate wishes. As the date of an important town festival approaches, Noño will try to gather the cour-age to communicate his greatest wish to his parents: dressing as a woman. But the risk is huge, as that is exactly the type of thing we dare not do, and additionally it implies that his childhood will be left behind forever.