Wybrane festiwale i nagrody / Selected festivals and awards: 2021 – IDFA Amsterdam / IDFA Amsterdam

Intymny portret ocalałej z obozu jenieckiego Lous Hoogendijk-De Jong (prywatnie matki reżyserki filmu), która od dekad nie wychodzi z domu – cierpi na agorafobię. Ma powracający koszmar, w którym nie wie, jak wrócić do domu – podobnie jak w dniu, w którym jako Żydówka została deportowana do obozu koncentracyjnego w holenderskim Westerbork. Sceny, które na pierwszy rzut oka wydają się zwyczajne – starsza kobieta w salonie ogląda telewizję z kotem u boku – stopniowo przeradzają się w niepokojący portret bystrej kobiety, dla której Holokaust nie zakończył się w 1945 roku. Trwa nadal, a ona sama musi żyć z nim na co dzień. Mimo poczucia humoru i dystansu jest uwięziona w swojej przeszłości i nawet świąteczne drzewko, które uszczęśliwiało ją jak dziecko, wciąż przypomina obóz i zamordowanych przez Niemców ojca oraz brata. Jej świat został zamknięty w 1942 roku, a psychologiczne kraty nigdy więcej nie zostały otwarte.

Lous, the mother of filmmaker Oeke Hoogendijk, has a recurring nightmare that she has lost her way home, just like the day she was deported for being Jewish. What at first seems quotidian - an elderly lady watching TV with her cat, gradually changes into a very impressive portrait of an astute woman who hasn’t left her home in decades and deals with housemate Holocaust every day. Even the Christmas tree, which filled her with such joy as a child, now reminds her of the Westerbork transit camp, where Nazis killed her father and brother.