Nagrody i wyróżnienia:

2023 MMF Palm Spring: Nagroda za przekraczanie granic
2022 MFF w Wenecji: Nagroda Europa Cinemas Label
2022 MFF w Hamburgu: Nagroda Krytyki – Specjalne Wyróżnienie
2022 Entrevues Film Festival: Nagroda publiczności

Film wyświetlany w oryginalnej wersji językowej z polskimi i angielskimi napisami.

On jest uchodźcą z Syrii. Całymi dniami przemierza ulice Bejrutu jako forpoczta ciężarówki zbierającej złom. Anonsuje więc monotonnym tonem, że mieszkańcy mogą oddawać niepotrzebne „żelazo, miedź, bateryjki”. Zarobione pieniądze nie starczają nawet na wyjście z kryzysu bezdomności. Ona przyjechała do Libanu z Etiopii. Jest domową opiekunką starszego wojskowego, który pogrąża się w odmętach demencji. Dziewczyna nawet go lubi, dopóki poszarpane połączenia neuronów nie podpowiedzą seniorowi, że jako wampir musi znaleźć sobie ofiarę. Oboje są obywatelami drugiej kategorii. Ahmed stale spotyka się z niechęcią wobec Syryjczyków. Tu ktoś go zaczepi na ulicy, tam ochroniarz nie wpuści do pośredniaka. Pozostaje systemowo poszkodowany - jedynie uchodźców z jego kraju obowiązuje godzina policyjna. Paszport Mehdii zaś skonfiskował przemytnik imigrantów. Nie pozostawia on złudzeń: stała się współczesną niewolnicą.  I jeszcze jedno: podludzie nie mają prawa do miłości. Najwyżej do pokątnego seksu w oputoszałej uliczce. Reżyser, Wissam Charaf, uważnie obserwuje kolejne kręgi piekieł nietolerancji, braku perspektyw, wykluczenia. Jednak ucieka od posępnego realizmu. Film przypomina okrutną, ale niepozbawioną poczucia humoru, współczesną baśń. Mehdia i Ahmed chcą jedynie normalnie żyć, pracować, kochać. W swoim milczeniu, ale i czystości ducha, przypominają nieco bohaterów kina Akiego Kaurismakiego. Z jedną różnicą: nawet w pogrążonej w kryzysach Europie łatwiej jest wskrzesić w ludziach nadzieję i resztki solidarności. Na polepionym z trudnej historii Bliskim Wschodzie Charaf znajduje morze bólu. I jedno czyste uczucie.

Autor opisu: Krzysztof Kwiatkowski

Wissam Charaf - libańsko-francuski reżyser, scenarzysta i dziennikarz związany z telewizją Arte. W kinie obserwuje podziały i mentalność współczesnego Libanu. Za „Trudno, brudno, niebezpiecznie” odebrał m.in. nagrodę European Cinemas Label na festiwalu w Wenecji.

* * *

Awards and nominations:
2023 Palm Springs International Film Festival: Bridging the Borders Award
2022 Venice Film Festival: Europa Cinemas Label Award
2022 Hamburg Film Festival: Critics Award: Special Mention
2022 Entrevues Film Festival: Audience Award

Ahmed is a Syrian refugee. He spends his days roaming Beirut streets as a vanguard of a lorry collecting scrap metal. With his monotonous voice he announces that residents can give away unwanted “iron, copper, batteries”. The money he earns is not enough for him to find a stable place to live. Mehdia has come to Lebanon from Ethiopia and works as an elderly military man’s housemaid. The man suffers from dementia, which doesn’t stop the girl from liking him. At one point, however, his broken synapses convince him he’s a vampire who must find himself a victim. Both Ahmed and Mehdia are second-class citizens. He faces hostility towards Syrians and is either picked on while walking on the street or denied entry to a job centre. He’s discriminated against by the system which makes Syrian refugees the only ones subject to curfew. Mehdia’s passport has been confiscated by a migrant smuggler. She’s left with no illusion that she’s something more than a contemporary slave. One more thing: inferior people don’t have the right to love. The only thing they can get is an illicit sexual encounter in the backstreet. Director Wissam Chara is a keen observer of subsequent circles of hell: intolerance, lack of perspectives, and exclusion. He manages to escape sombre realism, though. His film resembles a modern fairy tale, cruel but not deprived of humour. Mehdia and Ahmed just want to work, love, and live a normal life. In their silence they are similar to Aki Kaurismaki’s characters. But there’s one difference: it’s easier to rekindle hope and remnants of solidarity in Europe hit by crises than in the Middle East which deals with a difficult past. All Chara finds in the latter is a sea of sorrow. And one pure feeling.

Author: Krzysztof Kwiatkowski

Wissam Charaf – a Lebanese-French director, screenwriter and journalist working for the TV channel ARTE. In his work he portrays divisions and mentality of present-day Lebanon. “Dirty, Difficult, Dangerous” was awarded at multiple film festivals, including Venice Film Festival.