19. MDAG: Wszyscy jesteśmy zwierzętami
Just Animals
19. MDAG: Wszyscy jesteśmy zwierzętami
Opis filmu
Filmowa opowieść o dorastaniu do aktywizmu. Saila to młoda działaczka na rzecz praw zwierząt hodowlanych. Dziesięć lat temu otwarcie przyznała, że potajemnie filmowała farmy, a następne trzy lata młodości upłynęły jej na sądowej batalii, podczas której prokurator domagał się dla niej wyroku więzienia, a rolnicy żądali wysokiego odszkodowania. Jej starsza siostra, Mai, która zawsze była jej idolką, wybrała inną ścieżkę – politykę. Saila obawia się, że może stać się częścią machiny, z którą obie walczyły. I choć jej nazwisko jest nadzieją ruchu na rzecz zwierząt, to ona sama nie może już dalej być świadkiem ich cierpienia. Chce zrobić sobie przerwę i zrozumieć, na czym polega aktywizm i z jakimi poświęceniami się wiąże. Film pokazuje, jakiego zaangażowania wymaga walka o inne stworzenia i co się dzieje, gdy utopijne idee nie przystają do rzeczywistości, a w dodatku wywołują konsekwencje prawne. Twórcy wykorzystują materiały archiwalne, potajemnie nagrane w hodowlach zwierząt i ukazują kulisy politycznych decyzji podejmowanych w tej sprawie.
Saila is a committed activist for animal rights. Her elder sister Mai has been always Saila’s biggest idol but now that she has chosen a different path, politics, and Saila fears she might become a part of the machinery they had been together fighting.”We Are Animals” is a deeply personal story about growing up into activism and facing one’s limits. The film spans a decade-long follow-up material, Saila, and her sister Mai’s childhood home videos and secretly filmed footage from the animal industrial farms. The filmmakers have very unique access within the animal rights movement, as well as the backstage of political decision-making. What kind of commitment does the struggle for animals requires – and will it ever be enough? What happens when the utopia does not come true as imagined and you are alone facing the legal consequences? How do you cope with the idealism you grew up into or with the realism that just crashes your sense of justice?